بنام خداوند جان آفرین حکیم قدیر سماء و زمین
امام رضا(ع) در خراسان بود و در ظاهر ولی عهد مأمون به شمار می آمد، جمعی از شیعیان برای دیدار آن حضرت به خراسان آمده بودند و از دربان اجازه ورود می خواستند، دربان برای آنها از آن حضرت اجازه می طلبید ولی آن حضرت اجازه نمی داد.آنها یک ماه پی درپی، در هرروز دو بار(و جمعاً 60 بار) به در خانه آن حضرت آمده و اجازه ورود طلبیدند و به دربان گفتند به امام رضا(ع) بگو ما جمعی از شیعیان شما هستیم، وقتی دربان تقاضا و پیام آنها را به امام عرض می کرد، امام می فرمود: من فعلاً اشتغال دارم به آنها اجازه ورود نده» سرانجام آنها به دربان گفتند: از جانب ما به امام عرض کن، ما از بلاد دور آمده ایم و مکرر اجازه خواسته ایم و جواب منفی داده اید. دشمنان، ما را شماتت خواهند کرد، اگر بدون ملاقات با شما به وطن بازگردیم، نزد مردم، شرمنده و سرافکنده خواهیم شد...دربان، پیام آنها را به امام ابلاغ کرد، امام فرمود: به آنها اجازه ورود بده. دربان به آنها اجازه داد، آنها به محضر آن حضرت رسیدند و پس از احوالپرسی، عرض کردند: «ای پسر رسول خدا، چه شده که ما به این بی مهری جانکاه و خفت و خواری افتاده ایم و پس از آن همه بی اعتنایی و عدم اجازه شما، دیگر برای ما آبرویی نماند، علت چیست؟امام رضا(ع) فرمود: این آیه(30 شوری) را بخوانید:و ما اصابکم من مصیبه فبما کسبت ایدیکم و یعفوعن کثیر.هر مصیبتی که به شما رسد به خاطر اعمالی است که انجام داده اید و بسیاری را نیز عفو می کند».من در مورد شما به پروردگار و به رسول خدا(ص) و امیر مؤمنان و پدران پاکم اقتدا کردم.آنها عرض کردند: چرا نسبت به ما بی اعتنا هستید؟امام رضا(ع) فرمود: به خاطر آنکه شما ادعا می کنید از شیعیان امیر مؤمنان علی(ع) هستید وای بر شما، همانا شیعه علی(ع) افرادی مانند حسن و حسین و ابوذر و سلمان و مقداد و عمار و محمدبن ابوبکر بودند که هیچ گونه مخالفت با اوامر آن حضرت را نمی نمودند و هیچگاه کاری که مورد نهی آنها بود انجام نمی دادند. ولی شما وقتی که می گویید ما شیعه علی هستیم در بیشتر اعمال، با دستورات آن حضرت مخالفت می نمایید و در انجام فرائض کوتاهی می نمایید و در رعایت حقوق برادران، سستی می کنید، آنجا که تقیه واجب است تقیه نمی کنید و آنجا که حرام است تقیه می کنید، اگر شما به جای «شیعه» بگویید ما از دوستان اولیای خدا و دشمن دشمنان آنها هستیم، شما را در این قول رد نمی کنم. ولی شما ادعای مقام ارجمند(شیعه) می کنید، اما ادعای شما با اعمال شما سازگار نیست. شما راه هلاکت را می پیمایید مگر این که با توبه و انابه ضایعات گذشته را جبران کنید. آنها گفتند: ما استغفار و توبه می کنیم و از این پس خود را به عنوان دوستان شما و دشمن دشمنان شما، عنوان می نماییم(نه شیعه شما). امام رضا(ع) فرمود: «آفرین بر شما ای برادران و دوستان من» آنگاه امام از آنها احترام شایان کرد و آنها را نزد خود نشانید و سپس به دربان خود فرمود: چند بار از ورود آنها جلوگیری کردی؟ او عرض کرد: شصت بار.امام به او فرمود: شصت بار نزد آنها بیا و به آنها سلام کن و سلام مرا به آنها برسان، خداوند به خاطر استغفار و توبه، آنها را آمرزید و بستگان آنها را به خاطر دوستیشان با ما، مشمول کرامت و لطف خاص خود قرار داد و به آنها از غذاها و اموال بطور وفور بهره مند ساز و گرفتاری آنها را برطرف نما. 1- بحار، ج 68، ص 158
