عمّار کیست ؟
مهدی فضائلی
با تداوم و پیچیده‌تر شدن فتنه پس از انتخابات و مردود شدن برخی خواص، شرایطی بوجود آمد تا رهبر فرزانه انقلاب اسلامی دردمندانه ندای «اَینَ عمّار» سر دهند. راستی عمّار کیست و چرا در بین صحابه بزرگوار پیامبر، عمّار مطرح می‌شود؟ همه جایگاه و ارزش عمار در یک جمله خلاصه می‌شود و آن این‌که او ولی زمان خویش را بدرستی می‌شناخت و با بصیرتی که داشت، نه در دفاع از امام زمان خود لحظه‌ای درنگ کرد و نه در تبیین حقیقت و روشنگری در زمان فتنه.
عمّار بن یاسر، از پیشتازان ایمان به پیامبر عظیم‌الشأن اسلام و فرزند یاسر و سمیه، نخستین مرد و زن مسلمانی است که در راه خدا به شهادت رسیدند.
عمّار شخصیت کم‌نظیر صدر اسلام است که در فتنه‌های پی‌درپی پس از رحلت پیامبر خاتم (ص) هیچ‌گاه نلغزید و همواره در کنار امیرالمومنین علی(ع) ثابت قدم و راست‌قامت ایستاد.
عمّار در کنار مقداد، ابوذر و سلمان از جمله صحابه معدود و سرشناس پیامبر اسلام است که جز با امیرالمومنین(ع) با کس دیگری بیعت نکرد و در تشییع پیکر پاک حضرت صدیقه کبری(ع) حضور داشت و پشت سر علی ا‌بن‌ابی‌طالب بر پیکر ایشان نماز گزارد.
عمّار مدتی در زمان عمر والی کوفه بود و در فتح برخی از سرزمین‌ها، فرماندهی لشکر را برعهده داشت. وی از مخالفان سرسخت عثمان بود و بدلیل صراحت بیان در نقد خلیفه سوم بارها توسط او یا عواملش مضروب و مجروح شده بود.
در جنگ جمل و صفین حضور فعال داشت و با توجه به احاطه او به تفسیر قرآن، فرماندهی بخشی از سپاه از جمله فرماندهی قاریان قرآن و پیاده‌نظام کوفه در جنگ صفین بر عهده او بود.
عمّار فقط یک فرمانده نظامی و جنگجوی شجاع نبود. او در نبرد با مخالفان امام علی(ع) به مناظره می‌پرداخت و نقش روشنگری و تبیین حقیقت را نیز ایفا می‌کرد.
حضرت عمّار، سرانجام در سن نودسالگی و در گرماگرم نبرد صفین به شهادت رسید و باتوجه به فرمایش پیامبر که خطاب به وی فرمودند «تقتلک الفئه` الباغیه» (گروه سرکش تو را می‌کشند) شهادتش نیز ولوله‌ای در سپاه دشمن انداخت و معاویه و عمروعاص را برآن داشت تا برای خنثی کردن اثر شهادت این صحابی بزرگ که برای عده‌ای شاخص حق و باطل بود، این عملیات روانی را تدارک ببینند که قاتل عمّار کسی است که او را به صحنه جنگ کشانید!
حضرت عمّار از جمله شخصیت‌های منحصر به فردی است که علاوه بر پیامبر اسلام و امیرالمومنین، ائمه دیگر حضرت سجاد (ع)، حضرت امام محمدباقر (ع) ، حضرت امام صادق (ع)، حضرت امام رضا (ع)، حضرت هادی (ع) و حضرت امام حسن عسگری (ع) نیز در فضایل و بزرگداشت شخصیت او بیاناتی ایراد فرمودند و در زیارتنامه معروف امام هادی (ع) خطاب به امیرالمومنین (ع) از ایشان نیز یاد شده است.
جناب عمّار با همه فضایل و ویژگی‌هایی که داشت و به واسطه همین ویژگی‌ها در کنار صحابه برجسته پیامبر و امیرالمومنین نام او می‌درخشد اما همه جایگاه و ارزش او در یک جمله خلاصه می‌شود و آن این‌که او ولی زمان خویش را بدرستی می‌شناخت و با بصیرتی که داشت، نه در دفاع از امام زمان خود لحظه‌ای درنگ کرد و نه در تبیین حقیقت و روشنگری در زمان فتنه.
انسان‌های بی‌بصیرت و کوته‌بین صدر اسلام، پس از ارتحال نبی اکرم (ص) بیشتر به این توجه داشتند که صحابه سرشناس پیامبر نظرشان چیست و در کنار کدام یک از خلفا قرار می‌گیرند و با چه کسی مخالفت می‌کنند. آنها به جای توجه به خورشید، دنبال ماه می‌گشتند و از این مهم غافل بودند که همه نورافشانی ماه به واسطه انعکاس نور خورشید است و امروز نیز اینچنین است
