زمان ترخیص مازندران از بیمارستان مشخص نیست؟

 نداشته های مازندران، اشتغال ندارد،توان اقتصادی ندارد ، طرح های کلان کشوری ندارد، کشاورزی مدرن ندارد ، صنعت پایدار ندارد ، گردشگری ندارد ،طرح جامع کار آمد ندارد،آزادراه ، بزرگراه ، جاده مناسب ندارد ، همدلی بین مدیران ندارد،آینده نگری ندارد و در هجوم داشته ها و نداشته ها مدیریت مطلوب ندارد. 

 کشور عزیر ایران اسلامی 30 استان دارد . تهران ، یزد ، اصفهان ، شیراز، آذربایجان غربی و شرقی ، خراسان رضوی ، جنوبی و شمالی و استانهای دیگر به علاوه مازندران که در این صف ایستاده و چون مازندران قد کوتاهی دارد خوب دیده نمی شود، همه آن را نمی بینند. شاید این کوتاه قدی به خاطر بیماری خاص ، سوء تغذیه ، ارثی و بسیاری از عوامل دیگر باشد که باید درمان شود. درمانی که بارها و بارها تصمیم گرفته شد اما انجام نشد.

شاید پزشک متخصص خوب پیدا نشد ، شاید هم مشکلات مالی ،شاید هم نداشتن پشتوانه قوی و حامی وشاید مازندران«بی کس و کار» باشد و بالاخره همه اینها دست به دست هم داد و امروز مازندران روی تخت بیمارستان با این همه ثروت و دارایی بستری است و حال و روز خوشی ندارد. هر چه فریاد می زنیم بیماری مازندران روز به روز عود می کند و از درمان خبری نیست.

استانهای دیگر که روز و روزگاری با سرطان بدبختی و فقر دست و پنجه نرم می کردند امروز سرحال و قبراق سرگرم فعالیت های کلان کشوری هستند ولی ما امور جاری استان را نمی توانیم رتق و فتق کنیم. اگر سری بر آمار و داشته های مازندران بزنیم نشان می دهد که ما چه داریم ولی کجا هستیم اما آنها چه داشتند و حالا کجا هستند.

مازندران آب دارد ، هوای خوب دارد ، خاک حاصلخیز دارد، معادن زیر زمینی دارد ، جاذبه های توریستی بی نظیر دارد، میراث فرهنگی و آثار تاریخی دارد ، دریا دارد ، نفت دارد ، گاز دارد ، مسافر فراوان دارد، مرکبات دارد ، برنج دارد ، مدیران با سابقه در سطح کلان کشوری دارد، نزدیکی به پایتخت دارد، نخبه علمی دارد ،افراد دلسوزکه بازی گرفته نمی شوند دارد ، هنرمند دارد ، ورزشکار در سطح ملی و جهانی دارد و با همه این ظرفیت های بی نظیر مشکلات طاقت فرسا و بیکاری هرچه بخواهی دارد

و حالا نداشته های مازندران، اشتغال ندارد،توان اقتصادی ندارد ، طرح های کلان کشوری ندارد، کشاورزی مدرن ندارد ، صنعت پایدار ندارد ، گردشگری ندارد ،طرح جامع کار آمد ندارد،آزادراه ، بزرگراه ، جاده مناسب ندارد ، همدلی بین مدیران ندارد،آینده نگری ندارد و در هجوم داشته ها و نداشته ها مدیریت مطلوب ندارد.

و در آخر چیز هایی که می تواند داشته باشد تا به مرز واقعی توسعه نه مرز غیر واقعی آماری نزدیک شود. با مدیریت صحیح و دلسوزانه می تواند مثل کشور های توسعه یافته که می بایست از آنها الگو بگیریم گردشگری که باید اولویت اول مازندران باشد همراه با طرح های توریستی در آمد زا داشته باشد. صنعت پایدار و مادر در 76 درصد بخش کوهستانی و مرتع نه در 24 در صد بخش جنگلی داشته باشد، کشاورزی مدرن همراه با سیاست های صنایع تبدیلی متناسب با منطقه داشته باشد، با اجرای طرح ساماندهی سواحل همراه با مدیریت یکپارچه، ساحلی زیبا بدون نوار ساحلی بدون استفاده و متروکه حتی یک متر، داشته

باشد.استخراج نفت و گاز در دریای خزر و احداث پالایشگاه که صحبتش هست ولی به عمل نرسید به همراه اشتغال ، اقتصاد و توسعه چشمگیر داشته باشد.

ثبت جهانی جنگل بی نظیر مازندران بوسیله مرکز جهانی یونسکو به منظور حفظ و نگهداری و جلوگیری از تخریب آن به عنوان ذخیره گاه جنگلی داشته باشد.شناسایی یکی از موارد توسعه مثلا گردشگری به عنوان شاخص ترین عنصر توسعه و تلاش در جهت رشد و بالندگی این عنصر به مراتب بیشتر از عناصر دیگر که مازندران به واسطه آن در کشور شناخته شود داشته باشد، با وجود ذخایر معادن عظیم ذغال در سوادکوه ، وجود ریل راه آهن ، نزدیکی به تهران و با توجه به نیاز کشور، صنایع بزرگ و مادر مثل کک سازی و فولاد که با حرفش قند در دل مردم سالها آب شده است داشته باشد و داشته های زیاددیگری که مازندران می تواند با همراهی و همدلی ، وجدان کاری ، یکدستی و یکپارچگی و مدیریت دلسوزانه داشته باشد. انشاءالله

 روح الله عالی – خبرنگار وعضوشورای اسلامی شهر زیراب

 منبع خبر:دریانیوز