لحظه های سرنوشت برای لیبی - سقوط قذافی

تهران - "طرابلس همراه معمر قذافی سقوط کرد" و "پایتخت پر از جنازه و ویرانی"، اکنون خبرهای اول جهانی است و نشان میدهد که سرنوشت پنج ماه درگیری و بمباران این کشور به لحظات بحرانی و سرنوشت ساز رسیده است.

قذافی که با آغاز خیزش های مردمی در کشورش پس از سقوط حاکم تونس و همزمان با اعتراض های مردمی علیه حکومت حسنی مبارک در مصر مواجه شد، راه پر خطر منجر به کشتار هزاران لیبیایی و ویرانی کشورش را دنبال کرد.

 وی با حضور گاه و بیگاه خود در خیابان و صفحه تلویزیون، وعده مقاومت و پیروزی در برابر مردم را می داد، اما امروز (دوشنبه) رسانه ها خبر دادند که به یکی از بیمارستان های منطقه تاجورا در شهر طرابلس پناه برده است.

وی از زمان افزایش عملیات نظامی و اعتراض های مردمی، همراه برخی اعضای خانواده خود در بیمارستان ها و هتل های مختلف اقامت می کرد، تا هدف قرار نگیرد.

قذافی سالخورده با بیش از 40 سال حکومت پس از یک کودتا، راهبرد استفاده از ارتش و تسلیحات سنگین را در برابر مردم انتخاب و شهرها را علیه معترضان به میدان جنگ تبدیل کرد.

این اقدام، بهترین بهانه برای دخالت پیمان ناتو بازوی جنگی اردوگاه غرب بود تا با توجیه حفاظت از جان غیر نظامیان، وارد این نبرد شود و بمباران شهرها و مناطق مختلف لیبی را آغاز و باشدت هر چه بیشتر ادامه دهد.

هزاران کشته و شهرهای ویران در کنار تاسیسات و ساختارهای صنعتی و نفتی آسیب دیده، بخشی از آسیب های لیبی پس از قذافی است که به گفته کارشناسان با وجود صدها میلیار دلار درآمد نفتی، کشوری کمتر توسعه یافته یا به عبارتی عقب مانده است.

از سوی دیگر، صبغه سیاسی قذافی مبنی بر بحران آفرینی و جنجال سازی در عرصه های سیاسی، سبب یک وفاق ناخواسته جهانی علیه وی حتی در دنیای اسلام شد، بگونه ای که سرهنگ امروز تنهاتر از همیشه است و این موضوع نشان می دهد، حاکم سابق لیبی همراه گروهی از وابستگانش نباید انتظاری جز محکومیت به علت ارتکاب جنایت علیه بشریت داشته باشند.

افزون بر این وضعیت، باید اکنون چشم انتظاری غرب به لیبی استراتژیک را در نظر داشت که در راس آن، واشنگتن می خواهد با مصادره حرکت مردمی و سقوط قذافی، بحران داخلی و خارجی آمریکا بویژه اقتصادی را کمرنگ نشان دهد.

از سوی دیگر، جبهه مخالفان در لیبی به علت شیب تند وقایع و نبرد سنگین، کمتر فرصت سازماندهی سیاسی و تصفیه درونی را پیدا کرده و انتظار می رود غرب و کشورهای محافظه کار عرب با نفوذ عوامل خود بخواهند، لیبی آینده را تغییر مسیر دهند.

اکنون لیبی در مسیر پر خطر و پرتلفات وقایع پنج ماه گذشته و موقعیت راهبردی و نفتی خود قرار گرفته است و همزمان نیز انتظارات و خواسته های طلبکارانه آشکار و پنهان غرب بویژه آمریکا را پیش رو خواهد داشت که با توجه به عملکرد اردوگاه غربی ها در عراق و افغانستان، با حقوق مردمی که پس از 40 سال آزادی را حس می کنند، همسو نخواهد بود.

از هادی مولوی نیا