امریکا، انگلیس و آلمان به‌عنوان سه کشور عضو گروه 1+5 پس از نشست ژنو2 به این ارزیابی رسیدند که برای امکان نزدیک شدن به درخواست‌های خود از ایران، سعید جلیلی باید از پرونده هسته ای ایران کنار برود.

به گزارش رجانیوز، نفوذناپذیری و هوشمندی مذاکره کننده ارشد ایران، آن‌هم در شرایطی که نمایندگان 1+5، انتظار داشتند که وی مشابه نمایندگان قبلی ایران مانند حسن روحانی، سیروس ناصری و حسین موسویان رفتار کند، این کشورها را به این نتیجه رساند که این پیام باید به تهران داده شود که در مذاکرات آینده، فردی غیر از دکتر جلیلی سرپرست تیم مذاکره‌کننده باشد.

بر اساس این راهبرد، از تمام راه‌های ممکن برای ایران پیغام فرستاده شد که نماینده ارشد مذاکره کننده هسته ای ایران مانع بزرگی برای رسیدن به هرگونه تفاهم و همکاری متقابل است و با وجود او و ادبیات خاصش، امکان مصالحه در پرونده هسته ای ایران وجود ندارد.

امریکایی‌ها حتی از طریق خبرنگاران خود سعی کردند که این پیام را به‌نحوی به افکار عمومی القا کنند تا شاید با ضمیمه کردن یک پیوست جنگ روانی تبلیغاتی به پیغام‌هایشان، شرایطی ایجاد کنند که دکتر جلیلی را از پرونده هسته ای ایران دور کنند. آن‌ها معتقدند تا جلیلی مذاکره‌کننده ارشد است، امکان امتیازگیری و تحمیل شرایط به ایران نیست.

در عین حال، حضور پررنگ‌تر وزیر امور خارجه ایران در نشست تهران با حضور مقامات ترکیه و برزیل و تنظیم بیانیه تبادل سوخت، موجب شد غربی‌ها تصور کنند که از این به بعد، دکتر جلیلی نقش فرعی در پرونده ایران خواهد داشت.

اما اشتباه محاسباتی غرب و گرای نادرستی که عوامل داخلی آن‌ها در این زمینه داده‌اند، موجب شده است که اکنون با جدی شدن مذاکرات 1+5 و قطعی بودن حضور دکتر سعید جلیلی در مذاکرات به‌عنوان نماینده ارشد ایران، تقریبا تمام امیدهای امریکایی‌ها به یاس تبدیل شود.

در مقابل، سناریوهایی برای تضعیف موضع نماینده ایران تدارک دیده‌اند که یکی از آن‌ها پیش کشیدن موضوع شرایط جدید تبادل سوخت است که سخنگوی کاخ سفید آن را اعلام کرد و در ادامه نیویورک تایمز نوشت، در شرایط جدید تبادل سوخت، ایران باید 1995 کیلوگرم اورانیوم 3.5 درصد را به‌جای 1200 کیلو گرمی که سال گذشته در مذاکرات وین مطرح شد، از کشور خارج کند. البته برخی منابع امریکایی عدد 2200 کیلوگرم را نیز در این زمینه مطرح کرده‌اند.

این درحالی است که اساسا مذاکراتی که قرار است احتمالا بین ایران و 5+1 شکل بگیرد در مورد مبادله سوخت نخواهد بود و در صورتی که 1+5 بخواهد به میز مذاکره بازگردد، مبنای هر گونه گفت‌وگو نامه 15 تیر ماه 89 دکتر جلیلی به کاترین اشتون خواهد بود.

در عین حال، غربی‌ها که در جریان مذاکرات ژنو 1 و 2 که نتوانستند توافقی را به طرف ایرانی تحمیل کنند و رسانه‌های غربی نیز از پیروزی محرز ایران در میدان یپلماسی این مذاکرات خبر دادند، در جریان مذاکرات احتمالی پیش‌رو تلاش خواهند کرد دستور جلسات و مذاکرات را با تعابیر کلی و یا متناقض تدوین کنند تا بتوانند با منفعل کردن مذاکره‌کنندگان کشورمان از آن‌ها امتیاز بگیرند.