پایان حاکمیت 13 ساله حزب کارگر دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس شد
به دنبال ائتلاف احزاب محافظه کار و لیبرال دموکرات، «دیوید کامرون» نخست وزیر انگلیس شد.
اواخر روز سه شنبه سرانجام مذاکرات نفس گیر و پنج روزه «دیوید کامرون» و «نیک کلگ» نتیجه داد و دو حزب محافظه کار و لیبرال دموکرات تصمیم گرفتند با تشکیل یک ائتلاف در پارلمان، قدرت را میان خود تقسیم کنند.
حزب محافظه کار در انتخابات پنجشنبه گذشته 306 کرسی و حزب لیبرال دموکرات 57 کرسی کسب کرد و کرسی های ائتلاف دو حزب با مجموع 363 کرسی، توانست از حداقل نصف به علاوه یک کرسی در پارلمان گذشته، و قادر به تشکیل دولت شود. براساس مصالحه ای که بین کامرون و کلگ انجام شد، کامرون پست نخست وزیری و کلگ نیز پست معاونت نخست وزیری را احراز کرد.
همچنین نیک کلگ توانست چهار سمت وزارتی و 15 سمت دولتی دیگر برای یاران خود کنار بگذارد.
از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون هیچ گاه دولتی ائتلافی در انگلیس تشکیل نشده و همه احزاب برنده انتخابات، اکثریت مطلق پارلمان را نیز از آن خود کرده اند.
دیوید کامرون متولد 9 اکتبر سال 1966 میلادی از سال 2005 رهبری حزب محافظه کار را برعهده داشته و معتقد است که پس از رسیدن به رهبری حزب محافظه کار با انجام اصلاحاتی لازم این حزب را به حزبی مدرن تبدیل کرده است.
کامرون پنجاه و سومین و جوانترین نخست وزیر انگلیس طی 200 سال گذشته است.
گوردون براون نیز پس از نهایی شدن ائتلاف دو حزب محافظه کار و لیبرال دموکرات، طبق قانون از پست نخست وزیری انگلیس کناره گیری کرد و آن را به کامرون سپرد. البته براون پیشتر اعلام کرده بود که بنا دارد ازسمت رهبری حزب کارگر کناره گیری کند، اما کناره گیری وی از مقام نخست وزیری در حقیقت یک استعفای اجباری است و ربطی به تصمیم شخصی او ندارد.
هم اکنون دورنمایی که پیش روی دولت جدید انگلیس می توان ترسیم کرد چندان مثبت نیست. اولین نقطه تلاقی دو حزب موتلف در اینجاست که محافظه کاران به شدت مخالف ادغام انگلیس در اتحادیه اروپا هستند و لیبرال دموکرات ها افراطی های حامی ادغام شناخته می شوند.
پیش شرط نیک کلگ برای ائتلاف این بوده که درباره نظام انتخاباتی انگلیس تجدیدنظر صورت گیرد. اگر محافظه کاران با این درخواست موافقت کنند، از این پس تمامی دولت های انگلیس به دلیل تغییر سیستم از دو حزبی به سه حزبی دولت هایی ائتلافی خواهند بود و این یعنی بی ثباتی مطلق سیاسی در جزیره بریتانیا. اما اگر محافظه کاران به این خواسته تن ندهند، هر آن احتمال خروج نیک کلگ از ائتلاف و سقوط دولت لندن وجود دارد. به هر صورت، این ائتلاف را می توان یک راه حل موقت برای خروج لندن از انسداد سیاسی دانست.