یاداشت آقاتهرانی در باره ابعاد فتنه

اگر مدیران این نظام در فکر چاره اندیشی جدی نباشد و آن را به دقت مدیریت نکنند در فتنه‌های بعدی که تقدیر قطعی خداوند متعال است، هزینه بیشتری را طلب خواهد کرد.

مرتضی آقاتهرانی از نمایندگان حامی دولت در یادداشتی، اعلام کرد که افراد سست در فتنه به جرگه بیگانه می پیوندند.
به گزارش فارس متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:

فتنه در لغت

حرارت دادن طلا در بوته‌ای چدنی را گویند که زرگران در آن طلا را به حدّ مذاب می رسانند تا که ناخالصی آن از خالصش جدا گردد و آلیاژ غیر طلائی ریزش کند؛ آشوب، اغتشاش و آشفتگی را نیز فتنه گویند.1

در اصطلاح

آن آشفتگی که موجب اختلال نظام گردد را فتنه گویند

بستر فتنه

فتنه بر بستر اموری چند قارچ گونه رشد می‌کند. این امورات موجب اختلاف بین مردم جامعه می شود، برخی از آن ها عبارتند از: اموال، اولاد، اختلاف نظرها، غلوّ در کارها، عذاب، کفر، جنون، دیوانگی و مبتلاشدن‌ها و ... .

ویژگی
فتنه از دیرباز بوده و هست و خواهد بود. فتنه از سنن الهی است که خود بستری برای امتحان شدن و غربال گردیدن است. از کلام خداوند این نکته بر می‌آید که فرمود: "أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ "آیا مردم پنداشته‌اند که تنها به ادعای این که خود را از اهل ایمان دانستند ما اکتفا کرده و آن ها را به فتنه نمی‌اندازیم. "وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْکَاذِبِینَ " بیش ازاین به حتم و جدی کسانی را که ایمان آورده بودند به فتنه انداخته‌ایم تا که خدای تعالی به راستی بداند چه کسی راست گفته و چه کسی دروغ ادعا کرده است.
به راحتی از مجموع این دو آیه شریفه این گونه استفاده می‌شود که هر قوم، دسته و گروه به واسطه فتنه‌ها باید حقیقت ایمان خویش را نشان دهد. پس دعاء به این که فتنه نباشد و ما طاقت آن را نداریم درخواستی ناشدنی و قرار گرفتن دربرابر خواست تکوینی خداوند قطعی و از سنن خداوندی است. پس این دعا اجابت ندارد، تنها باید از او خواست که بار الها ما را سربلند از این فتنه‌ها به در آر!

وظیفه ما
تک تک انسان‌های شریف مؤمن لازم است که در اعمال و اخلاق و گفتار خویش مراقبتی جدّی داشته باشند.اما بزرگان، فرهیختگان و خواص باید بیش از دیگران در هنگام فتنه بیدار باشند. سکوت و فرار از وظیفه هرگز راه حل نیست، گرچه نبود برخی از وجودشان برتر است ولی باید توجه داشت که چون این افراد نام برده، الگو و اسوه جامعه هستند رسالتی بس جدی را به دوش می‌کشند که هر که آنها را دنبال کند نیز بار او را به دوش دارند.
گروه سوّم جامعه مدیران، مسئولان قوای سه گانه و به ویژه قوه قضائیه است که در برخورد، به واسطه تسامح و تساهل، فتنه را در حالی که خاموش نشده، زیر خاکستر قرار می دهد. ولی باید به هوش بود که آتش فتنه خاموش نشده و به زودی به بهانه‌ای دیگر اشتعال خواهد یافت.

مگر فراموش کرده‌ایم که فتنه 18/4/1378 را سرپوش نهادند و درد را درمان نکرده، و فقط آن را پانسمان کردند و اینک پس از ده شاهد سرک کشیدن آن فتنه کهنه هستیم.

خلاصه این که فتنه را باید شناخت، درمان و برخورد مناسبش را درک کرد، و در یک کلمه آن را باید مدیریت کرد. مدیریت صحیح در قالب بصیرت، بیداری، ایثار و گذشت خود را نشان خواهد داد.

اگر مدیران این نظام در فکر چاره اندیشی جدی نباشد و آن را به دقت مدیریت نکنند در فتنه‌های بعدی که تقدیر قطعی خداوند متعال است، هزینه بیشتری را طلب خواهد کرد. در این حال دیگر نباید جز خویش را ملامت کرد. امیدورام مسئولین در تشخیص وظیفه اشتباه نکنند و به درستی فتنه‌ها را ریشه یابی کنند و از سر شاخه زدن و تساهل و تسامح بپرهیزند که این شیوه قرآنی نیست که فرمود: وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَکُونَ فِتْنَةٌ

هشدارها
نکته این جاست که بر مبنای دریافت قرآنی، از دیر هنگام شاهد بیانات مقام معظم رهبری (دامت برکاته) بوده ایم که همه را نسبت به وقوع فتنه ها، هشدارهای جدی داده اند. او پیش از این از تهاجم، شبیخون، ناتوی فرهنگی نیز ما را بر حذر می داشت، ولی برخی باور نداشتند. ایشان راجع به فتنه‌ها نیز ما را بیدار باش داد، ولی برخی تردید کردند. اینک باید با هوشیاری جدی جوانان و عزیزان برخورد دشمنان خارجی و داخلی را رصد کرده و توجه داشته باشند که مبادا خود ابزار دست آن ها گردند و در راستای رضای آن ها گام بردارند. بی شک، بصیرت یابی از وظائف امروز همه ما است که نباید نسبت به آن دریغ داشت.

برآیند فتنه